Vluchttas. Ik vind het het echt een bizarre naam voor wat het is. Ik ben toch geen maffiabaas die een protocol moet uitwerken voor zichzelf en haar liefje wanneer blijkt dat de politie ze op het spoor is door jarenlang onopgemerkte telefoontabs en informanten? Ik ben gewoon zwanger en moet op het juiste moment naar het ziekenhuis en dan kom ik thuis met een extra persoon en daar moet je spullen voor meenemen. De mevrouw van de zwangerschapscursus zei ons opgewekt dat als de weeën beginnen je gewoon moet doorgaan met waar je mee bezig bent, of een taart bakken, of boodschappen doen. (Niet de badkamer schoonmaken, dat moesten we laten doen.) Het kan allemaal nog úren duren. Waarom kun je op dat moment niet een TAS MET SPULLEN VOOR HET ZIEKENHUIS inpakken? (Dat is toch een PRIMA naam ervoor?!) Maar goed. Wij doen gewoon wat het internet van ons vraagt en dus pakten we deze week een ‘vluchttas’ in. Op datzelfde internet buitelen de sites over je heen met wat er allemaal in moet. Bijvoorbeeld: de kleren waarin je wil bevallen. Ik heb meerdere sites gecheckt en het staat er overal. Lees het nog eens goed: de kleren waarin je wil bevallen. Hebben mensen daar een setje voor klaarliggen? Modieuze ideeën over? Fotogenieke bloesjes voor aangeschaft? Ik raakte meteen in paniek.

Nog iets: de helft kan sowieso nog niet ingepakt. Ik gebruik iedere dag deodorant. En mijn portemonnee. En mijn lenzen. En schoon ondergoed. Dus nu is de vluchttas een half ingepakt ding met een briefje erop van wat er allemaal nog bijmoet. Dat irriteert mij dus mateloos, het is net zoiets als dat bakje (de fruitschaal) oncategoriseerbare spullen op tafel, ik trek het gewoon niet dat die spullen NERGENS BIJHOREN.

Volgende stresspunt: er moeten babykleren mee. En veel ook. Ik kan wel thuiskomen met 5 baby’s geloof ik. Nu hebben jullie hier kunnen lezen dat de uiteindelijke baby niks tekort hoeft te komen, maar de toepassing van die kleren bestond tot nu toe enkel op abstract niveau. Nu moet ik ineens allemaal setjes uitzoeken terwijl ik geen idee heb wat een baby aanmoet, hoeveel, welke maat, waarom, wat leuk staat, wat bij elkaar past. Ja precies – het begint allemaal heel pragmatisch en praktisch: je krijgt een baby, die kun je niet bloot mee naar huis nemen, dus moet je kleertjes mee. Maar ik hoorde mezelf toch echt tegen D. zeggen (denk er het paniekerige ondertoontje even bij): ‘Maar ons kind moet er wel een beetje leuk uitzien!’

Kim 0, zwangerschapsinternet-black hole 1.