LOCKDOWN 2 – SCHOOLDAG 10

Vandaag ben ik eropuit met een Leenman en een extra kind.* We zijn een – zeer– tijdelijk samengesteld gezin waarvan De Mensen Op Straat zouden kunnen denken dat dit gewoon de norm is.

Ik vind dat altijd reuzeleuk. Zoals wanneer je de plantjes van de onderburen doet en dat De Mensen dan denken dat die benedenwoning van jou is. Zoals wandelen met een Leenhond en dat De Mensen ons zien lopen en mij in één moeite door verantwoordelijk en toegewijd genoeg achten om een-vrouw-met-hond te zijn. Dat wij, Woef en ik, in het weekend op het strand te vinden zijn en dat we aan elkaar – en, goed dan, een warme jas, een goede sjaal, een stevige tennisbal en een wandelbeker vol warme chocolademelk, al dan niet met rum– genoeg hebben.

En omdat De Mensen het zo denken is het even Echt. Zoals bij The Butterfly Effect, dat was een ontzettende kutfilm, maar waarom precies, kan ik me niet meer herinneren. Bij de Leenman is het dan weer niet zo’n goed idee om er 3 minuten voor vertrek achter te komen dat je de vriezer open hebt laten staan en er eigenlijk Grote Werkzaamheden moeten gebeuren. Ijspoppetje gezien, vrieskastje dicht. We vertrekken stipt. Ieder voordeel…

*de vrouw van de Leenman had me dat, genereus als ze is, toegestaan. Ik had haar op mijn beurt, met veel genoegen, mijn ex-uitgeleend.