Ik bakte croissants. From scratch , ja, niet als in: nog even 4 minuutjes op 180 graden en dan kun je gaan zitten kruimelen, nee, met deeg-maaks en alles. Mensen die vaker dingen bakken in hun leven (ik ben NIET zo iemand) beginnen meteen te zuchten als je over croissants begint. Dat is met laagjes, met veel vouwen en rollen en vouwen en rollen en vouwen en rollen. Heel. Heel. Erg. Ingewikkeld. Nou, ik zocht op internet naar een recept en ik vond het wel meevallen. (Terwijl, ik ben echt een superongeduldig persoon, in het normale leven al, maar sinds zwanger begin ik echt iedere dag met een LEGE pot geduld.) Dus ik maakte croissants. Ze waren heel. Heel. Erg. Lekker.