Ouder worden. Oud worden. Dat is toch allejezus het allerallerallerirritantste dat er bestaat? Ik ben nu 35, helemaal nog niet oud zouden sommige (nog oudere) mensen zeggen, maar die mogen echt doodvallen want niemand vertelt je ooit dat na je dertigste je leeftijd zich in alle vormen gaat manifesteren. Allereerst die kutbrief van het Bevolkingsonderzoek. Of je met je benen wijd op een doktersbed wil gaan liggen om wat slijm weg te schrapen want je bent zo oud, je kan goed kanker hebben. Dan de tandarts die ineens begint over flossen, tandenstokers en een halfjaarlijkse afspraak bij de mondhygiënist, want allemachtig wat stink je uit je bek. Google. Nog zoiets. Die weet ook dat je oud bent en dat de tijd dringt dus als je een keer zoekt op oorzaken van wat-dan-ook, zit je hele Facebook-tijdlijn vol met reclames voor zwangerschapstesten. 

Ik heb heel veel jonge vrienden. Hartstikke leuk voor hen, maar als ik na drie wijn en een sigaret op een doordeweekse avond de volgende dag ineens een kater heb vervloek ik ze. Ik heb geen kinderen. Wil ik niet. Toch? zegt 30. Toch? zegt 31. Toch? zegt 32. Tóch? zegt 33. Tochtoch? zegt 34. TOCH?! zegt 35. Ja ik moet het nu wel zeker weten. Straks krijg ik spijt en dan is het te laat. Al jaren ben ik aan het stoppen met roken. In eerste instantie leverde dat 7 kilo extra Kim op. Die gaan er dus nooit meer af. Wat ik ook doe (eerlijk is eerlijk, dat is dan ook niet erg veel, daar heb ik de discipline niet voor en dat kun je hier lezen). Ik kan geen afstand nemen van kleren die ik eigenlijk niet meer pas, want misschienmisschienmisschien. Tijdens pilates kijk ik in de spiegel terwijl ik met mijn armen gespreid van links naar rechts draai. Ik kan niet niet kijken. Dat hangvet onder mijn bovenarmen. Ugh. Dat buikje, die hangende billen. Je lichaam is gewoon veranderd, maak je niet zo druk, zei mijn vriend, dat hoort bij de leeftijd. Maar ik zit hier echt niet op te wachten hoor. Ik haat het. En dan nog de VERANTWOORDELIJKHEDEN. Een hypotheek. Ouders waar voor gezorgd moet worden. Pensioenopbouw. Carrièreontwikkeling. Het klimaat.

Terwijl ik nog regelmatig mijn ID moet laten zien als ik wijn koop bij de supermarkt. Dat is toch oneerlijk (een compliment, zouden sommige (jongere) mensen zeggen, maar nee, na zes keer met lege handen huiswaarts keren terwijl je dubbel zo oud bent als de legale aankoopleeftijd is het compliment er wel van af)? Een vrienden (net 30) adviseerde meer oudere vrienden, dan zie je dat het allemaal niet zo erg is. Lijkt me een goed idee. Oudere vrienden. Iemand?