Ik ben geen lilliputter, maar vaak steek ik niet boven de meute uit. Zelfs in Mexico bleek ik net onder het gemiddelde te zitten. Toch (juist?) vind ik het nodig twee treden tegelijk te nemen als ik de trap op ga, en dat probeer ik dan zo achteloos mogelijk te doen. Als ben ik een veertje in de wind. Ik haal mensen in, waarvan ik weet dat zij mij later weer in zullen halen. Maar mijn bewijsdrang steekt op de meest onproductieve momenten de kop op. Ik ben nooit van het soort geweest dat zich laat ophitsen door mislukking. Als iets mislukt ga ik er gewoon bij liggen, tot iemand me opzij rolt omdat ze erdoor moeten. Dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn bevoorrechte jeugd. En toch vind ik mollycoddle een mooi woord. Morgen weer knallen. (Soms doe ik ook goede dingen. Voor de mensheid en de wereld. Hoor.