LOCKDOWN 2 – SCHOOLDAG 8

Pauze op het pleintje voor. De boterhammen moeten in een lunchtrommeltje, net echt. De buurjongens zijn er ook, de buurman, best gezellig, hij zegt: It takes a village. De Jordanese buurvrouw, haar boodschappentrolley nog leeg, vertelt over haar kinderen dat ze allemaal Croma hebben gehad. Een andere buurvrouw fiets langs met een mondkapje op, haar zingen klinkt gemoffeld. M’n dochter krijgt haar skates niet uit, haar vriendjes helpen haar, ze staat pontificaal met haar sokken in de modder, het zonnetje schijnt.

Kim, je vroeg aan mij: ‘Hoe voed je een klimaatactivist/premier/baas van de VN/maatschappijkritisch kunstenaar/mensenrechtenjurist/opiniërend journalist op?’ Nou, aan mij moet je dat niet vragen, die van mij kan haar veters nog niet eens strikken en vindt dat premier Rutte vervangen moet worden door een cocker spaniel (…). En hoewel dat een goed begin zou zijn heeft Killer Mike er duidelijker ideeën over.

Mike houdt in Trigger Warning (Netflix) (afl. 2 geloof ik) een kort, overigens direct afgeketst pleidooi om kinderen juist richting doodnormale beroepen te sturen, dat kan prima naast kritisch/zorgzaam/milieubewust/creatief in het leven staan, toch? De directeur van de school, waar Killer Mike snuffelstage mag lopen, is het helemaal niet met hem eens, want kinderen moeten durven dromen, hoog durven inzetten. Maar ik vond het eigenlijk wel pertinent. Want niet iedereen krijgt de kans te studeren, heeft ouders die financieel kunnen bijstaan. Dat je heus geen loser bent als je geen dierenarts, astronaut of prima ballerina bent geworden, lijkt me een mooie les.

Hij gaf zo’n sterke speech n.a.v. van de moord van George Floyd, dat ik meer van hem wilde zien, die Killer Mike. Z’n muziek is niet helemaal mijn ding (te stoer) en in Trigger Warning vind ik hem soms wat larmoyant, maar de thema’s, de mensen, de maatschappelijke problemen en oorzaken die we voorbij zien komen grijpen aan. Ongelijkheid is een stuk makkelijker weg te lachen, een stuk lastiger te begrijpen (voelen) als je er zelf geen last van hebt. Daarom vind ik je podcast tof Kim, jullie stellen vragen, gaan in gesprek, maken er soms een potje van, staan open voor andere meningen, bevragen jezelf. (Check em hier)