Deze kerstvakantie had ik drie boeken in m’n rolkoffer gestopt:

1) The Secret Life of Trees – Peter Wohlleben, score: 0 bladzijden gelezen.

2) Lighthousekeeping – Jeanette Winterson, score: 2 bladzijden gelezen, waarvan 1 blanco.

3) The Courage Consort – Michel Fabre, score: 7 bladzijden gelezen, verklaring: de telefoon van m’n batterij was reeds bij Roermond op.

Gelezen: tijdschrift Markant Valkenburg, de laatste Harper’s Bazar, Country Living Magazine (oktober en december), 3 Volkskrant Magazines. Gezien: Scrooge 3D (Netflix), 2-delige Agatha Christie-serie (BBC iPlayer), en Arthur Christmas (Netflix). Gedaan: 1 sneeuwpop gebouwd met oud-Hollandse roltechniek, ruzie gemaakt met broer (wel of niet naar Natuur Historisch Museum), Irish coffee genuttigd (meervoud),  een gezichtsmasker van Stilton gemaakt, poes geaaid, uitgeslapen, gedoucht, ’s middags geslapen en ook zeer vroeg gaan slapen.

Opvallend:
1) Van het het boek waar ik het meeste zin in had, het minst gelezen.
2) Het boek waar ik het langst over doe (ooit) zonder daardoor af te knappen.
3) Intrigerend, haat, nijd en strijd in de atonale polyfonie.