Ik heb zo’n beetje een kutweek (en waarom geen spleetweek). Ik was de maandag begonnen met een beker giftige combinatie van factoren in plaats van een green shake. Slaapgebrek, ruzie, ongesteld, doorgelekt en dat in een cirkeltje. Ik had m’n baas ergens om gevraagd, of eigenlijk aan degene, die om onduidelijke redenen mijn directe leidinggevende is, de office manager. Ze is dat niet voor niets, ze kan beter met post-its dan met mensen. Het gesprek met de office pruim –iemand die interne verhuizingen ‘managet’ met een kokerrok en pumps aan om indruk te maken op de twintig jaar jongere erkende verhuizers, veel en hard nep-lacht en haar leverkleurige lipstick tot in haar neusgaten kwast) was nog niet klaar of de Echte Baas stond in mijn kamer. Mijn verzoek was niet in goede aarde gevallen, uit haar houding (alsof ze een onzichtbare voorbind dildo om had) op te maken dacht ze dat ik haar een oneerbaar voorstel had gedaan of misschien chanteerde. Dat viel best wel mee. Of ik even meekwam?, sommeerde ze. Ik was een varkentje en zij ging mij wel even wassen.