Ik kan niet kuieren. Ik ben geen slenteraar. Ik ga altijd hard. Oh leuk, zegt D. dan, doen we weer dat jij voorop loopt? Ik ben niet goed in verdwalen, in zomaar wat doen. Als ik op vakantie ben haal ik er erg veel voldoening uit om aan het eind van de dag op de gezondheidsapp te zien hoe ver ik heb gelopen, en zeker als dat meer dan 10 kilometer is. Ik plan mijn reizen, vertrek vervolgens zo op tijd dat ik altijd te vroeg ben voor afspraken. Dan loop ik nog een rondje, probeer echt even van de omgeving te genieten, maar ik loop gewoon te hard om die tien minuten met wandelen te vullen. Maar ik vind dus principieel dat je niet te vroeg op afspraken moet verschijnen – ikzelf ben dan altijd nog iets anders aan het doen, een mail sturen, het overleg voorbereiden. Dus dan sta ik daar. Te wachten. Het verbaast je misschien niet, maar geduld – nee dat is niks voor mij. Google Maps is mijn beste vriend en de tijden kloppen ALTIJD. Je kan het niet sneller lopen, en ik in ieder geval niet langzamer.