Vandaag viel me op hoeveel meer alles je opvalt als je loopt. Onderweg naar huis besloot ik de route binnendoor te nemen. Ik zag hoe erg het al herfst is, hoe de natte bladeren tegen de stoep plakken, voelde hoe mijn voeten af en toe wegrolden over lege kastanjehulzen, en besjes uiteenspatten onder mijn zolen (ik dacht toen ook dat ik mijn voeten echt even goed moest afvegen voor ik thuis naar binnen zou stappen, maar dat terzijde). Ik luisterde naar een podcast en moest af en toe hardop lachen, waar ik dan steeds accuut weer mee stopte want ja, ik liep gewoon op straat. Bijna thuis viel me ineens een zwerm vogels op, hoe mooi het is hoe een zwerm beweegt alsof het één lichaam is dat zich omrolt. Ik stopte met lopen, legde mijn hoofd in mijn nek om de zwerm te volgen. Ik heb er niet eens een foto of filmpje van gemaakt. Ik was aan het wandelen.