Ik vind mezelf een vrij attent iemand. Ik stuur appjes als ik hoor dat het iemand slecht gaat. Ik zing voor jarigen. Ik stuur mijn oma iedere maand een kaartje (sinds corona). Ik kom mijn afspraken na. Ik onderhoud vriendschappen. Ik ben op tijd (al moet ik zeggen dat sinds het hele project-zwangerschap ik regelmatig op de tijd van afspraak nog op mijn sloffen door het huis ren omdat ik niet precies meer weet hoe ik dat geregeld krijg – vertrekken. Kan ook door corona komen). Ik ben alleen niet zo goed in cadeautjes. Toen ik laatst een vriendin te lunchen had realiseerde ik me pas halverwege de middag dat dit onze privéviering van haar verjaardag was en dat toen ik kort na míjn verjaardag bij háár kwam ze een stapel cadeaus had klaarliggen en ik was dat vergeten maar gelukkig bladerde ze geïnteresseerd in een boek waar ik er twee van had dus kon ik haar het andere exemplaar geven zonder erbij te zeggen ‘dit is voor je verjaardag’ want het was niet voorbereid en dus niet ingepakt en dat stond echt rommelig. Ik voel me er nog steeds schuldig over. Wat neem je mee als je ergens op visite gaat? Ik denk daar altijd pas aan als ik al aangebeld heb.

Vandaag tijdens de lunch waren mijn ouders er (ze waren er anderhalve week om mijn wc te verbouwen – dat is nog een ander stukje, wel in hetzelfde thema). Ik was zo attent geweest me het overgebleven ei van gisteren toe te eigenen en vlak na het mopperen daarover zei mijn vader: ‘Er is trouwens nog een keukenmachine gekomen.’ Oh, je bedoelt dat enorme ding in die enorme doos die ik net zorgvuldig heb weggestopt in de kelderkast nadat mijn moeder hem angstvallig afgeschermd had met tassen en meubels en haar eigen lichaam toen D. even koffie kwam halen OMDAT HET ZIJN VERJAARDAGSCADEAU IS?

Een cadeau verzinnen voor D. is echt heel erg moeilijk want hij weet zelf altijd het allerbeste wat hij wil (ook wat ik wil) en hij kan goed onderzoek doen naar spullen (ik heb geen geduld) en hij koopt meestal gewoon wat hij nodig heeft (D. is de enige persoon die ik ken die AL zijn spullen gebruikt – had ik dit al eens verteld? Echt AL zijn spullen). Dus ik ‘geef’ meestal een uitje want daar ben ik goed in. Naar de sauna, duur uiteten, weekendje weg, theatervoorstelling. Maar goed, daar is de lol ook wel een beetje vanaf gecoronaat. Dus je kan je voorstellen DAT IK NOGAL BLIJ WAS met mijn idee. D. is maandag jarig. Kan ik nog iets nieuws verzinnen om hem te verrassen?