Op de route naar een van mijn werkgevers ligt de PC Hooftstraat. Ruim voordat Estelle Gullit née Cruijff haar Platinum Members Card heeft getrokken fiets ik er doorheen. De best geklede bediendes van Nederland staan, veelal rokend in groepjes, te wachten tot de man/vrouw met de sleutel komt. Een enkeling zit op de marmeren drempel. De Mr. Humphries-Arjen Robben van het stel laat met enige regelmaat op zich wachten: het plechtig openen van de deur is een eretaak, voorbehouden aan degenen die na jaren het vertrouwen van de managers heeft gewonnen. De dames en heren zien er werkelijk onberispelijk uit, iets dat mij nog niet eens lukt bij een belangrijke crematie. Het mooiste vind ik het als de zaak voor het echte openen nog even onder handen genomen wordt, de ramen worden gelapt in tweed pakken, tassen duurder dan mijn maandsalaris afgestoft op stiletto’s. Ik ga hier meer onderzoek naar doen.