Volgens woorden.org (ik weet niet of dat een betrouwbare site is, ze halen hun informatie van allerlei spin-offs van Wikipedia en dat is wat iedereen samen vindt wat de waarheid is toch? Anyhow, iets beters vind ik ook niet online) betekent het spreekwoord ‘grote stappen, gauw thuis’ het volgende: ‘een taak uitvoeren zonder zich er druk over te maken of ieder detail correct wordt aangepakt.’ Ik herken me wel in de letterlijke betekenis van het spreekwoord, maar niet in de overdrachtelijke. Iemand die zich makkelijk overgeeft aan vermoeidheid, stress, een laag energiepeil of geen zin heeft het bij mij moeilijk. ‘Tandje bij!’ is mijn intuïtieve reactie op alles. Niet lullen maar poetsen, doorgaan tot het gaatje en de gestadige jager wint (ook gevonden op woorden.org) zijn spreekwoorden die bij mij passen. Als ik verderklik op ‘doorgaan’ vind ik tussen ‘veertien betekenissen met doorgaan’ ook de spreekwoorden ‘zijn schepen achter zich verbranden’ (obstinaat doorgaan, zodanig dat men niet meer terug kan), ‘geen maat weten te houden’ (onbeheerst doorgaan waarmee ben begonnen is), en ’tegen de klippen opgaan’ (aan een stuk doorgaan).

Iets maar half doen is niet voor mij weggelegd. Toen ik vroeger bij een tankstation werkte probeerde ik met regelmaat de pompen maar gewoon ‘een beetje’ te wassen. Dat lukte echt nooit, voor ik het wist stond ik weer met kapotte nagelriemen het vuil tussen de moeilijke randjes van de nozzles te schrapen. Soms probeer ik niet op te ruimen (ik ruim regelmatig dingen op de D. bewust op een voor mij heel onlogische plek aan het bewaren is), om dan heel snel daarna toch op te ruimen, want nee het moet gewoon toch netjes. Ik ben blij dat deze week voorbij is. Het is allemaal zo confronterend dat ik steeds niet goed tot een conclusie kom.