‘Knap gedaan!’ voelt een stuk verdiender als je, zeg, de teennagels van je oma hebt gevijld of het volle putje hebt leeggehaald. Dingen waar je niet meteen ‘HOERA’ tegen zegt. Maar dat putje doe je meestal pas als het water al niet meer wegloopt en je met je tenen in de fliebertjes staat. En je lieve omaatje laat je ook niet met gargouille-voeten in haar slippers door de eetzaal schuifelen, ze zou de vloerbedekking nog scheuren. Dan zijn het dus echt de externe factoren die je aan het werk zetten. Je doet het voor iemand anders of omdat het anders nóg meer werk oplevert. Zelfdiscipline is dus wat anders dan discipline kennelijk.

Wat ik een mind fuck vind is dat het hele compliment ‘Zo wat heb jij een werk verzet,’ eigenlijk komt te vervallen als het slaat op iets dat je iets hebt gedaan dat je leuk vindt, want daar is meestal geen discipline voor nodig. Nou zijn dingen meestal niet uitsluitend ‘leuk’ of ‘stom’, maar het kind in mij houdt stellig vol dat dat wel degelijk zo is.
Discipline moet meestal ingezet worden op het moment dat je ergens helemaal geen zin in hebt. Of dat er allerlei (eventueel onderbewuste) redenen zijn die je tegenhouden om ergens gewoon aan te beginnen (perfectionisme, uitstelverslaving, faalangst). ‘Toppertje hoor,’ te horen krijgen voelt pas écht lekker als iemand ergens dezelfde waarde van inziet als jij.

Sowieso zijn er kennelijk verschillende soorten discipline:

Discipline om iets niet te doen wat je wel wil doen maar niet goed voor je is, bijvoorbeeld: roken, drinken, 3 soorten chippies kopen om te kijken welke de lekkerste is en er tot op de bodem van de zak over moeten doen om tot de conclusie te komen dat, hoewel paprika niet slecht is, naturel het iedere keer weer wint – maar bolognese wel echt een verdiende derde plaats heeft ingenomen.

Discipline om iets anders niet te doen wat je wel wil doen maar niet goed voor je is bijvoorbeeld: Netflixen (Kim) terwijl je, om 8 uur slaap te krijgen direct na de cliffhanger moet stoppen en niet nog 10 minuten van de volgende aflevering moet kijken omdat die 10 minuten al snel 15 minuten worden en die 15 minuten in je binge-kop al gelijk staan aan 45 minuten. Ook: jezelf afleiden met iets dat de task-at-hand niet is. Hoewel ik hier aan toe moet voegen dat je behoorlijk veel andere dingen gedaan kan krijgen met deze uitstelstrategie (kan je met een roze bril op categoriseren als ‘focus verleggen’).

Discipline om iets wel te doen wat goed voor je is maar waar je niet echt heel veel zin in hebt -vaak omdat je er misschien geen onmiddellijke resultaten mee bereikt, bijvoorbeeld (mediteren, dagelijks).

Alternatieven op zelfdiscipline:
* deadline laten oplopen tot je hoofd bijna ontploft, dan je taak uitvoeren in te weinig tijd
* kwade baas niet onder ogen durven komen, je taak uitvoeren omdat het alternatief heel erg gênant is
* geen spijt meer willen hebben van keer op keer ondermaatse resultaten (na lange periode waar geen leerproces in optrad)
* geselkat kopen
* jezelf een uitzinnig cadeau beloven als je je taakje af hebt (schoenen die niet van Marktplaats komen, opblaaspinda van Kruidvat)
* ‘Top gedaan, Toppie Topstra!’ tegen jezelf zeggen en daar genoegen mee nemen (onwaarschijnlijk)

[Red. aan deze lijst wordt nog gewerkt.]