Tijdens mijn middelbare-schooltijd had ik een bijbaantje bij V&D, op de drogisterij (waar klanten kwamen die ingewikkelde vragen stelden over medicijnen, binnensmonds een pak condooms bestelden of een hoestdrankverslaving hadden – we mochten 2 flessen per klant meegeven) en de parfumerie. Daar liet ik mensen aan twintig flesjes parfum ruiken tot ze geen idee meer hadden welke fles nou hoe precies rook, er op de gok een uitkozen en mij die lieten inpakken. Rond de feestdagen altijd lekker druk. De meeste parfumflesjes zijn gewoon vierkant, dus makkelijk in te pakken, maar voor bijzondere gelegenheden hadden we altijd cadeaupakketten in het assortiment met de meest uiteenlopen vormen. Ik kon ALLES inpakken. En meestal ziet het er nog leuk uit ook, strikje erom, helemaal af. Van de parfumflesjes voor mannen kon ik zelfs overhemden met een stropdasje maken. De enorme rij mensen (want het kostte wel wat tijd) brak dan uit in ‘ooohs’ en ‘aaahs’ en vond het wachten helemaal niet meer erg. Tot ik bij een ervan vergat te vragen of ze ook airmiles spaarde. Dan was het weer hommeles.